Την ώρα λοιπόν που οι κεντρικές τράπεζες αγοράζουν ομόλογα για να διασώσουν την ανάπτυξη των οικονομιών τους, δημιουργούν ακόμα χειρότερες συνθήκες
Του Χρήστου Αλωνιστιώτη
Αναλυτής FXCM, dailyfx.gr
Οι τελευταίες συνεδριάσεις των κεντρικών τραπεζών έχουν δείξει μια έντονα αντιθετική εικόνα σχετικά με τη νομισματική πολιτική που αναμένεται να ακολουθήσουν στο μέλλον. Το πρώτο συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κανείς είναι ότι όλες οι ενέργειες των κεντρικών τραπεζών έχουν στόχο την διατήρηση της παγκόσμιας ανάπτυξης.
Η διαδικασία αυτή επιτυγχάνεται συνήθως μέσα από την αγορά ομολόγων από τις κεντρικές τράπεζες. Η διαδικασία αυτή, σταδιακά μειώνει τόσο πολύ τις αποδόσεις των ομολόγων που τα κάνει ασύμφορα για τα μεγάλα funds αλλά και για τα συνταξιοδοτικά ταμεία, τα οποία ωθούνται συνεχώς στην ανάληψη όλο και περισσότερου ρίσκου. Με τις αγορές ομολόγων όμως να εμφανίζονται εθισμένες από τις κεντρικές τράπεζες, εμφανίζεται το πρόβλημα τις έλλειψης των αγοραστών όταν αυτές αναγκάζονται να αποχωρήσουν.
Την ώρα, λοιπόν, που οι κεντρικές τράπεζες αγοράζουν ομόλογα για να διασώσουν την ανάπτυξη των οικονομιών τους, δημιουργούν ακόμα χειρότερες συνθήκες για την περίπτωση κατά την οποία θα αποφασίσουν να αποχωρήσουν από αυτές.
Παρόλα αυτά, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στις αγορές υπάρχουν επενδυτικοί κύκλοι και ροές κεφαλαίων μεταξύ διαφορετικών assets. Μια από τις πιο συνηθισμένες ροές είναι αυτή μεταξύ μετοχών και ομολόγων. Πωλήσεις στα ομόλογα μπορούν να συμβούν εξαιτίας των χαμηλών επιτοκίων, της ανόδου του πληθωρισμού, της βελτίωσης του επενδυτικού κλίματος, την αύξησης της ανάπτυξης. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, στο βαθμό που τα κόστη αναχρηματοδότησης των κρατικών χρεών παραμένουν φθηνά εξαιτίας της άφθονης ρευστότητας από τις κεντρικές τράπεζες.
Έχω την αίσθηση ότι η μάζα των επενδυτών αγνοεί το γεγονός ότι οι αγορές αποτελούν ένα μηχανισμό ισορροπίας των οικονομιών και έναν μηχανισμό εξυπηρέτησης αποφάσεων που μόνο αμιγώς οικονομικού χαρακτήρα δε μπορούμε να τις χαρακτηρίσουμε.
Αυτή την ώρα, η αίσθηση είναι ότι δεν υπάρχει κάποιος λόγος για να επιχειρήσουν κάποιοι μια παγκόσμια κατάρρευση και να «κάψουν» δεκάδες τρισεκατομμύρια χρημάτων που έχουν δαπανηθεί. Επομένως δε θεωρώ ότι τα σενάρια τρόμου έχουν μεγάλες πιθανότητες. Θα αποκτούσαν όμως εάν κάποιες εκκολαπτόμενες τάσεις αφήνονταν να βγουν εκτός ελέγχου.