Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

«Lets start the party, it’s very interesting» (Ας ξεκινήσουμε το πάρτι, έχει πολύ ενδιαφέρον)

Με αυτή τη φράση ξεκίνησε την κατάθεσή του ενώπιον του Διαιτητικού Δικαστηρίου ο ιατρικός προμηθευτής Ασημάκης Κατόπης, ή «Μάικ» όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν οι άνθρωποι της φαρμακευτικής εταιρείας Roche.

1Η εταιρεία του, «Κατόπης Α.Ε.» και η Roche είχαν λάβει μέρος μαζί στον διεθνή διαγωνισμό που είχε προκηρυχθεί το 2006, συνολικού ύψους 208 εκατ. ευρώ. Επρόκειτο για μία από τις ακριβότερες προμήθειες στον χώρο της Υγείας, που αφορούσε τον μοριακό έλεγχο της αιμοδοσίας για όλη την επικράτεια.

Τέσσερα χρόνια μετά, η «Kατόπης A.E.» και η Roche –που είχαν καταφέρει να κερδίσουν το «έργο» για τα τέσσερα από τα εννέα μοριακά κέντρα του διαγωνισμού– προσπαθούσαν μέσω της διαιτησίας να λύσουν τις οικονομικές διαφορές τους. Τα πρακτικά αυτής της διαδικασίας όμως, εκτός από τις όποιες εσωτερικές διαφωνίες, φωτίζουν μια άγνωστη έως σήμερα πτυχή της πανάκριβης αυτής προμήθειας. Και αυτή δεν είναι άλλη από την ανάγκη της Roche να συμμετάσχει στον διαγωνισμό μαζί με κάποιον «ειδικό» για τις, κομβικής σημασίας, επαφές με το υπουργείο. Και αυτή η επαφή, όπως αποκαλύπτει σήμερα η «Κ», κόστισε πολλά εκατομμύρια ευρώ…

Η μοιρασιά

Σύμφωνα με τα έγγραφα της διαιτησίας που περιήλθαν στην κατοχή της «Κ», οι δύο εταιρείες είχαν συμφωνήσει «μοιρασιά» 66% για τη Roche και 34% επί των εισπράξεων για την «Κατόπης Α.Ε.». Εξετάζοντας όμως αναλυτικά τα στοιχεία και των δύο καθόλη τη διάρκεια της πενταετούς σύμβασης, προκύπτει ένα παράδοξο: Με βάση τα δεδομένα, η Roche είχε ετήσιο κέρδος 870.622 ευρώ, ενώ ο Κατόπης σχεδόν τριπλάσιο: 2.789,284 εκατ. ευρώ. Και αυτό τη στιγμή που η Rοche είχε επωμιστεί όλο το βάρος της προμήθειας (σχεδόν όλες τις δαπάνες εκτελέσεως, ενώ διέθετε τα αντιδραστήρια και την τεχνογνωσία για να φέρει εις πέρας το έργο). Στα χαρτιά, ο Κατόπης είχε αναλάβει την προετοιμασία του διαγωνιστικού φακέλου, τη χωροταξική διαμόρφωση των κέντρων αιμοδοσίας και τη μισθοδοσία του προσωπικού. Κόστος το οποίο –όπως σημειώνουν οι δικαστές– δεν δικαιολογούσε το υψηλό ποσοστό 34% επί των εισπράξεων, δημιουργώντας έτσι το εύλογο ερώτημα: Τι ακριβώς εξυπηρετούσε ο Κατόπης;

Ο διευθυντής της Roche έδωσε αρχικά μια κάπως… διπλωματική απάντηση:

«Χρειαζόμασταν έναν άνθρωπο που θα είχε τις απαραίτητες επιστημονικές επαφές – διασυνδέσεις και ο Κατόπης ήταν τέτοιο άτομο». Οι δικαστές όμως που εξέτασαν προσεκτικά τα βιογραφικό του καθώς και τη δράση της εταιρείας του, κατέληξαν πως «οι επαφές του Κατόπη δεν μπορούσαν λογικώς να ήσαν επιστημονικές». Εκπρόσωποι της Roche κατέθεσαν επίσης πως είχαν αντιληφθεί ότι είχαν καλύτερες πιθανότητες «κατεβαίνοντας» στους διαγωνισμούς με Ελληνα συνεταίρο που θα αναλάμβανε τις «επαφές». Οι επαφές, τονίζουν, ήταν «κομβικής σημασίας κατά την περίοδο της προετοιμασίας και διενέργειας του διαγωνισμού». Σε ένα άλλο σημείο της διαδικασίας της διαιτησίας, και ενώ συζητούσαν για την περίοδο που οι σχέσεις μεταξύ Κατόπη-Roche ήταν ιδιαίτερα τεταμένες, η Roche αποκάλυψε πως εκινείτο με την πεποίθηση ότι οι επαφές του Κατόπη στο υπουργείο Υγείας ήταν σε θέση να τινάξουν στον αέρα τη σύμβαση…

Οι δικαστές έβγαλαν το συμπέρασμα ότι η Roche είχε προσλάβει ως εταίρο τον Κατόπη «έναντι» 34%, «χάριν των πραγματικών ή προβαλλόμενων διασυνδέσεων με πρόσωπα δυνάμενα να επηρεάσουν την απόφαση κατακυρώσεως του διαγωνισμού». Και αυτή η επιρροή σύμφωνα με τους υπολογισμούς των δικαστών είχε κοστολογηθεί περί τα 14 εκατ. ευρώ. Ο κ. Κατόπης δεν απάντησε σε κλήσεις της «Κ», ενώ η Roche έκρινε πως λόγω των σχετικών εν εξελίξει δικαστικών διαδικασιών, αδυνατεί να μιλήσει επί του όλου θέματος…

Υπόγειος πόλεμος για το αίμα

Οταν το 2006 καταγράφηκε κρούσμα μόλυνσης του ιού HIV από μετάγγιση, ο τότε υπουργός Υγείας Δημ. Αβραμόπουλος ανακοίνωνε την ανάγκη για ασφαλή έλεγχο του αίματος. Λίγες εβδομάδες αργότερα, η Roche αντιλήφθηκε πως ένας από τους αντιπροσώπους της είχε υπογράψει σχετικό μνημόνιο συνεργασίας με το υπουργείο χωρίς η ίδια να το γνωρίζει! Ερευνώντας, ανακάλυψε πως το μνημόνιο ήταν πανομοιότυπο με αυτό που είχε συμφωνήσει το υπουργείο με τον αντιπρόσωπο της ανταγωνίστριας Chiron! Η Roche είχε υπολογίσει τότε ζημία 20.150.000 ευρώ, εάν η πενταετής σύμβαση προχωρούσε. Η επίσημη καταγγελία είχε ως αποτέλεσμα να ακυρωθούν τα μνημόνια και να γίνει διαγωνισμός, τον οποίο κέρδισαν η Roche με τον Α. Κατόπη και η Chiron με την SBΒ suppliers. Οι τιμές βέβαια που κατοχύρωσαν ήταν σε πολλές περιπτώσεις κοντά σε αυτές που λίγους μήνες νωρίτερα η Roche είχε καταγγείλει ως σκανδαλώδεις! Και σίγουρα ήταν πολύ υψηλότερες από αυτές που κατοχυρώθηκαν στο τέλος του 2013: Ακόμα και αν υπολογίσει κανείς κάποια έξοδα που δεν περιλαμβάνονται πλέον στην τιμή, το ελληνικό κράτος θα «κερδίζει» 18 εκατ. τον χρόνο! Συμπέρασμα; Η έρευνα της «Κ» καταδεικνύει πως στη διαμόρφωση της τιμής εισήλθαν και άλλοι παράγοντες, που στο παραμικρό έχουν να κάνουν με την προάσπιση της Δημόσιας Υγείας…

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

By