Λίγες μέρες μόνο μας χωρίζουν από την κρίσιμη εκλογική διαδικασία της 20ης Σεπτέμβρη και το σκηνικό διαμορφώνεται ως εξής:
Από τη μία παρατηρείται το απολύτως φυσιολογικό φαινόμενο της πόλωσης του κλίματος μεταξύ των πολιτικών αντιπάλων και της έντονης αντιπαράθεσής τους, από την άλλη όμως τα όρια της οικονομίας δοκιμάζονται, με άγνωστες συνέπειες για όλους, όπως επίσης εξαντλούνται και οι αντοχές και η υπομονή της κοινωνίας για λύσεις πραγματικές και αλλαγές ριζικές που θα διαμορφώσουν μια νέα πραγματικότητα στην καθημερινότητά τους.
Φίλοι μου ήλπιζα ότι αυτή η προεκλογική περίοδος θα είχε λίγο διαφορετικά χαρακτηριστικά από τις προηγούμενες.
Ήλπιζα ότι όλοι οι πολιτικοί χώροι μετά από τις προηγούμενες εμπειρίες θα μιλούσαν αληθινά στο λαό, θα απομακρύνονταν από κάθε προσπάθεια να υφαρπάξουν ακόμη μια φορά την ευαίσθητη ελπίδα των πολιτών με επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Ήλπιζα τουλάχιστον ότι αυτή τη φορά ο ρεαλισμός θα επικρατούσε.
Ήλπιζα ότι ο προεκλογικός λόγος αυτή τη φορά, θα επικεντρωνόταν σε παρουσίαση προγραμματικών θέσεων κι όχι σε συνεχή προσπάθεια να μπερδευτεί ακόμη περισσότερο ένας λαός ακόμη ήδη πολύ μπερδεμένος και σοκαρισμένος από όσα βίωσε και βιώνει.
Ο Σύριζα αυτοανακηρύσσεται ως το νέο με μότο του το «ας ξεμπερδεύουμε με το παλιό» και αναρωτιέμαι αν είναι νέο αυτό που υποσχέθηκε όλα σε όλους, αν είναι νέο αυτό που συνεργάστηκε με καθετί παλιό(βλ. ΑΝΕΛ), είναι άραγε νέο αυτό που διαπραγματεύτηκε χωρίς πρόγραμμα, χωρίς σχέδιο απλά με μια διάθεση επαναστατική και παραλίγο να μας οδηγήσει σε οικονομική κατάρρευση; Είναι νέο αυτό που άφησε το καράβι της εσωτερικής πολιτικής ακυβέρνητο για 7 μήνες;
Είναι νέο φίλοι μου αυτό που ούτε καν αναγνώρισε τα λάθη του και ακόμη καταγγέλλει κάθε παλιό ακόμη και αν ήταν το σωστό στα χνάρια του οποίου βάδισε για να υπογράψει τη χειρότερη οικονομική συμφωνία που θα μπορούσε να υπογράψει; Είναι άραγε νέο αυτό που δεν αντιλαμβάνεται τις ανάγκες της εποχής για ευρύτερες συνεργασίες και ζητά αυτοδυναμίες;
Από την άλλη η ΝΔ προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις και να καλλιεργήσει κλίμα για πιθανό ενδεχόμενο δικής της αυτοδυναμίας γεγονός που για μένα επιδεικνύει τυχοδιωκτισμό και ανευθυνότητα μετά το ήδη βεβαρυμμένο παρελθόν της από το 2012 με την αδιάλλακτη τότε στάση της να βάλει πλάτη και να συνεργαστεί.
Το Ποτάμι προσπαθεί να βρει ένα πλαίσιο ιδεών για να τις επικοινωνήσει, όμως αμφιταλαντεύεται μεταξύ μιας ασάφειας και έντονης δόσης λαϊκισμού συνδυασμένη με καλή γνώση της τέχνης της επικοινωνίας για να συγκινήσει το κοινό μας αίσθημα.
Δε θα αναφερθώ βέβαια στα κόμματα που αντιτάσσονται της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας μας χωρίς σχέδιο, με ένα χάρτη στο χέρι, ψάχνοντας που θα πάει το καράβι, βλ. ΚΚΕ, ΛΑΕ, ούτε βεβαίως στη Χ.Α που δεν είναι στα πλαίσια του δημοκρατικού τόξου που ενστερνίζομαι.
Φίλοι μου, ανεξάρτητα αν σε πολλούς δεν αρέσει, ανεξάρτητα αν πολλοί διαφωνούν, ανεξαρτήτως αν άλλοι προσπαθούν να το απαξιώσουν ή πολλοί έχουν άρνηση να το ακούσουν, ο χώρος στον οποίο ανήκω, το ΠΑΣΟΚ, είναι για μένα αυτό που στη δύσκολη και κρίσιμη στιγμή πρέπει να ακουστεί, γιατί είναι χρήσιμο, γιατί έχει στόχο, πρόγραμμα, γιατί έχει την εμπειρία, τη στρατηγική εκείνη που είναι απαραίτητη για να δοθεί λύση στα βασικά προβλήματα και τις παθογένειες του τόπου.
Ήταν αυτό που επέδειξε την πιο υπεύθυνη και ειλικρινή στάση, ήταν αυτό που με πατριωτικό καθήκον, μη σκεπτόμενο το πολιτικό κόστος ακολούθησε το μόνο όπως αποδεικνύεται 5 χρόνια μετά δρόμο που με ασφάλεια διατηρούσε τη χώρα εντος της ευρωπαϊκής οικογένειας και ήταν αυτό που τη διαφύλαξε από τις καταστροφικές συνέπειες της χρεωκοπίας…
Ήταν οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές, στους οποίους ανήκει το ΠΑΣΟΚ, αυτοί οι οποίοι καθόρισαν τις εξελίξεις στο εξωτερικό και στην κρίσιμη διαπραγμάτευση.
Ήταν αυτό που είχε και έχει ξεκάθαρο ρόλο και λόγο, που δεν έλεγε και δε λέει στους πολίτες αυτά που ήθελαν, αλλά αυτά που έπρεπε να ακούσουν και ήταν ο πυλώνας σταθερότητας, αφού την εγγυόταν εμπράκτως…
Μακριά από λαϊκισμούς, δεν ωραιοποιούσε ούτε ωραιοποιεί την πραγματικότητα, ούτε αποπειράθηκε, ούτε αποπειράται να κλέψει την ελπίδα των πολιτών οι οποίοι εναγωνίως κάπου θέλουν να τη στηρίξουν.
Καταλαβαίνω πολλούς που αντιτίθενται. Τους κατανοώ.
Το ΠΑΣΟΚ πρόσφερε πολλά στην ελληνική κοινωνία, είναι αυτό που δημιούργησε νέους θεσμούς, θεσμούς που οδήγησαν στην πρόοδο και την ανάπτυξη, που συντέλεσαν στην υπεροχή του ατόμου και του πολίτη. Στη δύσκολη όμως στιγμή ήταν αυτό που πήρε και από τους πολίτες ξαφνικά πολλά για να αποφύγει την οικονομική τραγωδία.
Ήρθε η στιγμή που οι πολίτες πρέπει να αξιολογήσουν πολλά, είναι η στιγμή που πρέπει να βάλουμε τέλος στα γιατί και στη μεμψιμοιρία, καθώς η άρνηση και η αρνητικότητα δεν οδηγούν πουθενά είναι η στιγμή που μπορεί να έχουμε υποστεί σοκ από όλες αυτές τις ραγδαίες εξελίξεις που συμβαίνουν γύρω μας, αλλά επιβάλλεται να αποκτήσουμε πεποίθηση πως μπορούμε να συμβάλλουμε, να συνδράμουμε να αναλάβουμε κι εμείς ευθύνες, να μην κρίνουμε μόνο, αλλά και να πράττουμε, να οδηγήσουμε εμείς, ο καθένας από τη μεριά του, από τη θέση του, στην αλλαγή, στην ανάπτυξη, στην πρόοδο αυτού του τόπου. Η αλλαγή στη σκέψη μας θα καθορίσει και τις επιλογές μας.
Πρέπει ο καθένας μας να δει τα πράγματα σφαιρικά, αποστασιοποιημένος από ατομικές λογικές και παραδείγματα και από μικροπολιτικά συμφέροντα και να ωθήσουμε εμείς οι ίδιοι το κράτος στην αλλαγή.
Παραμένω λοιπόν πιστή στον ιδεολογικό πολιτικό μου χώρο, στο πολιτικό μου σπίτι, στο ΠΑΣΟΚ, στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και στις αρχές που πρεσβεύει.
Παρόλο που ο χώρος μου θα ήθελα να είναι ενωμένος και ενιαίος και να εκπνέει τις αρχές και τις αξίες από τις οποίες διαποτίζεται και τις οποίες υπερασπίστηκε δεν απαισιοδοξώ. Είμαι σίγουρη πως αυτή η στιγμή, πλησιάζει.
Η Ύπαρξη της Δημοκρατικής συμπαράταξης και η συνεργασία ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ αυτό διαμηνύει. Πιστεύω στην πολυφωνία, στη διαφορετική γνώμη, όπως πιστεύω και στη σύμπνοια, τη συμπόρευση και τη συνεργασία με όρους αρχών και θέσεων.
Πιστεύω πως μόνο μέσω της εποικοδομητικής συνεργασίας όλων των υγιών πολιτικών δυνάμεων αυτού του τόπου, μπορούν να δοθούν οι πιο κατάλληλες, οι πιο σαφείς, οι πιο ρεαλιστικές απαντήσεις στον πολίτη.
Κοντή γιορτή λοιπόν… Η ώρα της κάλπης έφτασε. Καλές επιλογές με πρόσταγμα όλων μας την ουσία, με επίκεντρο το ήθος, την υπευθυνότητα, την εντιμότητα και τη συνέπεια λόγων και έργων.
Η Αλεξάνδρα Σαγρή είναι υποψήφια Βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ στη Β΄Αθηνών