Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Τι δεν καταλαβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ;

«Ο ρεαλισμός σε μία Ελλάδα που υποφέρει δεν είναι επιλογή, είναι υποχρέωση»

kourema660_301013

Η επιμονή και ταυτόχρονα εμμονή στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να διαμηνύουν ότι μόνη λύση για τη σωτηρία της χώρας είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους, την ίδια ώρα που οι δανειστές μας σχεδόν γελάνε με αυτό το ενδεχόμενο, μου θυμίζει τη γνωστή διαφήμιση με την μπουγάτσα και τον Θεσσαλονικιό. Ο συμπαθής Βορειοελλαδίτης πάει στον φούρνο, ζητά μπουγάτσα με τυρί και όταν ο φούρναρης τον κοιτάει περίεργα, αυτός με ειλικρινή έκπληξη τον ρωτά «τι δεν καταλαβαίνεις;».

«Τι δεν καταλαβαίνει» λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ και επιμένει σε κουρέματα του χρέους, παρά τα έξωθεν μηνύματα ότι τέτοιου είδους σενάρια ανήκουν μόνο στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας; Η μήπως καταλαβαίνει  και μάλιστα πολύ καλά αλλά ποντάρει μόνο στην εσωτερική κατανάλωση των όσων λέει; Όπως και να έχει το να βλέπεις ένα κόμμα που φιλοδοξεί να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, να σφυρίζει αδιάφορα στα πραγματικά δεδομένα και να διατείνεται πως «εμείς θα διαπραγματευτούμε και θα τα καταφέρουμε» παρά τις αλλεπάλληλες «πόρτες» που τρώει, είναι αν όχι επικίνδυνο, ανησυχητικό.

Και για να εξηγούμαστε. Μία ενδεχόμενη διαγραφή μέρους του δημόσιου χρέους προφανώς και θα ήταν ιδανική εξέλιξη. Ποιος τυφλός δεν θέλει το φως του; Με την ίδια λογική όμως γιατί να μην επαναφέρουμε αύριο όλους τους μισθούς και τις συντάξεις στα επίπεδα του 2009; Γιατί να μην επαναφέρουμε τα δώρα Χριστουγέννων και τους φόρους σε λογικά επίπεδα; Γιατί να μην καταργήσουμε τον ΕΝΦΙΑ σήμερα και να  δούμε σε λίγο καιρό με τι θα τον αντικαταστήσουμε; Γιατί δηλαδή να μην κάνουμε άμεσα όσα υποσχέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας στη ΔΕΘ; Η απάντηση είναι πολύ απλή. Γιατί καλώς ή κακώς ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει και ο ρεαλισμός σε μία Ελλάδα που υποφέρει δεν είναι επιλογή, είναι υποχρέωση.

Η χθεσινή αποστομωτική δήλωση του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης Κλάους Ρένγκλινγκ πως «δεν υπάρχει καμία πολιτική διάθεση, ούτε στην Ε.Ε. ούτε στο ΔΝΤ για “κούρεμα” του ελληνικού χρέους» δεν αφήνει περιθώρια για περαιτέρω συζητήσεις και αναλύσεις. Ο Ρένγκλινγκ επί της ουσίας είπε, ούτε λίγο ούτε πολύ, πως άντε να συζητήσουμε με τους Έλληνες μία επιμήκυνση και μία μικρή μείωση των επιτοκίων και αυτό χωρίς βιασύνες, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Μετά από αυτές τις δηλώσεις, θορύβους δεν ακούσαμε, άρα κάποιοι δεν πέσανε από τα σύννεφα.

Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι μετά τον Νίκο Παππά, ενός από τους στενότερους συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος είπε σε κατηγορηματικό ύφος «μόνο ένα γενναίο κούρεμα μπορεί να είναι μακροπρόθεσμη λύση», ακολούθησε και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ο οποίος διαμήνυσε πως «σταθερή, αποφασισμένη από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαιωμένη από αλλεπάλληλες κεντρικές επιτροπές και από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ, είναι η θέση του κόμματος για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους». Δηλαδή η θέση είναι «κλειδωμένη» από όλες τις μπάντες και δεν την κουνάει κανείς…Δηλαδή στου κουφού την πόρτα…

Το να επιμένεις σε μία διαπραγματευτική θέση που «αρέσει», όταν είσαι κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θέλεις να κατακτήσεις την εξουσία είναι αναμενόμενο και ως ενός σημείου, πολιτικά δόκιμο. Το να μην έχεις όμως ένα plan B σε περίπτωση που οι προτάσεις σου πέσουν στο κενό δείχνει πως είτε έχεις υπερεκτιμήσει τις δυνάμεις σου, είτε έχεις υποτιμήσει τη νοημοσύνη των συνομιλητών σου.

Ο Αλέξης Τσίπρας ξέρει πως τα πράγματα εκεί έξω δεν είναι εύκολα αλλά σου λέει θα πάμε βλέποντας και κάνοντας…Για αυτό και το επιχείρημα ότι «εγώ τους τα είπα και δεν με διώξανε»….Δεν μας είπε όμως αν τελικά τον διώξουνε, όποτε και αν κληθεί να διαπραγματευθεί, από ποιον θα ζητήσει τα ρέστα…

Έλενα Σωτηριάδου 

(Visited 1 times, 1 visits today)
By