Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Παιδική σεξουαλική κακοποίηση

Γιατί οι γονείς αποφεύγουν να μιλήσουν με τα παιδιά τους για την σεξουαλική κακοποίηση;

abuse

Γράφει η Εύα Κοκκορού
Ψυχολόγος με ειδίκευση στην Ειδική Αγωγή- Ψυχοθεραπεύτρια

Σύμφωνα με τα τελευταία απογοητευτικά στατιστικά στοιχεία του Κέντρου Ελέγχου Ασθενειών στην Αμερική, ένα στα τέσσερα κορίτσια και ένα στα έξι αγόρια έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά μέχρι την ηλικία των δεκαοχτώ ενώ από το σύνολο των θυμάτων βιασμού το 44% είναι ανήλικα παιδιά.

Τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης είναι τρεις φορές πιθανότερο να νοσήσουν από κατάθλιψη, δεκατρείς φορές πιθανότερο να κάνουν κατάχρηση αλκοόλ, εικοσιέξι φορές να εθιστούν σε ναρκωτικές ουσίες και τέσσερις φορές πιο πιθανόν να σκεφτούν την αυτοκτονία, σύμφωνα με τον RAINN (Οργανισμό κατά της σεξουαλικής κακοποίησης στην Αμερική). Παρόλ’ αυτά οι γονείς δεν συζητούν με τα παιδιά τους για την παιδική σεξουαλική κακοποίηση. Οι κυριότεροι λόγοι είναι οι εξής:

Το παιδί μου δεν είναι αρκετά μεγάλο για να συζητήσουμε.

Η πιο κατάλληλη ηλικία να συζητήσεις για την πρόληψη είναι όταν το παιδί είναι 3 ετών. «Το ήξερες ότι τα μέρη του σώματος που καλύπτονται με μαγιό είναι μυστικά και κανείς δεν μπορεί να τα δει ή να τα αγγίξει;» Είναι ένας καλός τρόπος να ξεκινήσετε την συζήτηση και να το συμβουλέψετε ότι αν συμβεί κάτι πρέπει να σας ενημερώσει αμέσως.

Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί στο σπίτι μας.

Λάθος. Μπορεί να συμβεί παντού ανεξάρτητα κοινωνικο-οικονομικού status, φυλετικών ορίων και θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Θα το καταλάβαινα αν συνέβαινε κάτι στο παιδί μου.

Η παιδική σεξουαλική κακοποίηση είναι δύσκολο να ανιχνευτεί καθώς συχνά δεν υπάρχουν ορατά σημάδια και περίεργες συμπεριφορές ή αλλαγές στην διάθεση μπορεί να προκληθούν και από άλλους παράγοντες.

Το παιδί μου θα μου το πει εάν του συμβεί κάτι.

Τα περισσότερα παιδιά δεν αποκαλύπτουν κάτι αμέσως. Αντίθετα ο δράστης συνήθως τους λέει ότι αυτό είναι το μικρό τους μυστικό και παροτρύνει το ανήλικο θύμα να μην το πει πουθενά γιατί κανένας δεν θα το πιστέψει.

Δεν αφήνουμε ποτέ τα παιδιά με ενήλικους.

Τα παιδιά μπορεί να κακοποιηθούν από άλλα παιδιά. Οι ίδιες συμβουλές που μπορεί να βοηθήσουν τα παιδιά από το να κακοποιηθούν από ενήλικους ισχύουν και  για να τα κρατήσουν ασφαλή από άλλα παιδιά.

Δεν θέλω να φοβίσω το παιδί μου.

Όταν η συμβουλευτική γίνεται σωστά τα παιδιά λαμβάνουν το μήνυμα ενδυνάμωσης και δεν φοβούνται. Όπως θα συμβουλέψετε το παιδί σας για την ασφάλεια στον δρόμο ώστε  να έχει την αίσθηση του φόβου με την έννοια του κινδύνου το ίδιο ισχύει και για την ασφάλεια του σώματος.

Δεν αφήνουμε τα παιδιά μας να πηγαίνουν κοντά σε ξένους.

93%  των περιστατικών ο δράστης ήταν οικείο πρόσωπο και το εμπιστεύονταν οι γονείς.

Πολλοί γονείς, ιδιαίτερα γονείς μικρών παιδιών αποφεύγουν να μιλούν στα παιδιά τους για τον κίνδυνο αυτό πιστεύοντας πως έτσι προστατεύουν την παιδική αθωότητα. Η άγνοια όμως μπορεί να τα κάνει πιο ευάλωτα και με το να γίνει συζήτηση που είναι απαραίτητη για την ανατροφή των παιδιών, προστατεύεται πραγματικά όχι μόνο η αθωότητά τους αλλά και η ασφάλειά τους.

(Visited 1 times, 1 visits today)
By