Ο επί οχτώ χρόνια πρωθυπουργός της χώρας δεν έχει ανοιχτούς λογαριασμούς και δεν διεκδικεί ρόλο, σε αντίθεση με τον γιο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος δείχνει να έχει απωθημένα
Ξεκινώντας από το σήμερα, θα πρέπει να επισημανθεί η παραταξιακή λογική του Κώστα Σημίτη σε αντίθεση με την εγωιστική προσέγγιση του Γιώργου Παπανδρέου. Ο επί οχτώ χρόνια πρωθυπουργός της χώρας δεν έχει ανοιχτούς λογαριασμούς και δεν διεκδικεί ρόλο, σε αντίθεση με τον γιο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος δείχνει να έχει απωθημένα. Που τον οδηγούν σε συμπεριφορές οι οποίες τον εκθέτουν στα μάτια των ψηφοφόρων της παράταξης και των πολιτών αυτής της χώρας. Όλοι ξέρουν τι έκανε και τι όχι. Και τώρα περιμένουν κάτι περισσότερο από το να κοιτά το μέλλον του.
Η βασική διαφορά είναι ότι ο Παπανδρέου ενδιαφέρεται για τον Γιώργο, ενώ ο Σημίτης, όπως έδειξε η δήλωσή του μετά το τετ α τετ με τον Ευάγγελο Βενιζέλο για το όλον. Αυτό έχουν δείξει και οι πράξεις του. Παρέλαβε και παρέδωσε ένα μεγάλο ΠΑΣΟΚ. Κάτι που δεν έκανε ο Γιώργος. Που πήρε ένα μεγάλο ΠΑΣΟΚ και παρέδωσε ένα πολύ μικρό. Για αυτό και τώρα ο Κώστας Σημίτης έχει την άνεση να λέει «ναι» στη Δημοκρατική Παράταξη. Γιατί δεν έτυχε, πέτυχε. Ενώ κάποιος άλλος απέτυχε και δε θέλει να δει την πραγματικότητα. Θέλει απλά να αποτύχουν και οι άλλοι.
Γιάννης Αντύπας